De Westerse samenleving lijkt niet meer in staat om te zorgen voor het doorgeven van het culturele erfgoed en van de ervaring uit het verleden. Sedert enkele decennia leeft in verschillende landen de wil om te breken met het verleden en al zijn tradities.
De mens houdt niet meer van zichzelf en ook niet van zijn naasten en van het land van zijn voorvaderen. Men bestrijdt ons religieuze, culturele en historische erfgoed – de wortels waaruit we zijn voortgekomen. Daarmee is een nieuwe vorm van dictatuur en culturele kolonisatie ontstaan, die de voedingsbodem is voor een ressentiment dat leeft bij een deel van de bevolking.
Het gaat er niet om dat we heiwee koesteren naar een verleden dat nooit meer terugkomt. Maar het is wél nodig dat onze jongeren weten van welke geschiedenis zij de erfgenamen zijn. Feitelijk wensen vele westerse jongeren een wereld waarin het niet meer zo zal zijn dat iedere volgende generatie telkens opnieuw wordt belast met de zware verplichting om alles uit niets te moeten opbouwen. Het wordt tijd dat hun de vrijheid wordt gegund om van hun ouders zekerheden te ontvangen, en ook regels die gebaseerd zijn op ervaring. Ontvangen is een vorm van vrijheid.
Van kardinaal Robert Sarah en Nicolas Diat verschenen eerder in Nederlandse vertaling: God of niets en De kracht van de stilte.
