Het leest als een trein. Ik heb altijd veel respect voor schrijvers. Al het materiaal dat ze moeten doorspitten en het gereis om een verhaal in elkaar te kunnen sleutelen. Als een boek me boeit ben ik tegelijk een beetje droevig: al dat werk en ik heb het in zo'n korte zijn gelezen.Wat Roel trouwens heeft bezield om het leven van het deze in de bol geslagen 'adelijke' juffrouw door te spitten. Ze verveelde zich, een verwend kreng, ze had niets beter te doen. Net als dat spook van een de Rost van Tonningen! Het recht heeft in ieder geval zijn loop gehad.
